ولنتاين چيست ؟

چند سالی است حوالی 26 بهمن ماه ( 14 فوریه ) که می شود هیاهو و هیجان را در خیابان ها می بینیم. مغازه های اجناس کادوئی لوکس و فانتزی شلوغ می شود. همه جا اسمValentine     به گوش می خورد. اغلب بچه مدرسه ای ها می دانند که " در قرن سوم میلادی در روم باستان فرمانروایی بوده است به نام کلودیوس دوم. کلودیوس عقاید عجیبی داشته است از جمله این که سربازی خوب خواهد جنگید که مجرد باشد. از این رو ازدواج را برای سربازان امپراطوری روم قدغن می‏کند. کلودیوس به قدری بی رحم و فرمانش به اندازه ای قاطع بود که هیچ کس جرأت کمک به ازدواج سربازان را نداشت. اما کشیشی به نام والنتیوس ( ولنتاین )، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می کرد. کلودیوس دوم از این جریان خبردار می شود و دستور می دهد که والنتاین را به زندان بیندازند. والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان می شود. سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق، با قلبی عاشق اعدام می شود. از این رو او را به عنوان شهید راه عشق می دانند و از آن زمان نهاد و سمبلی می شود برای عشق! "

این که کشیشی بیاید و پسرهای مجرد را به دخترهای مجرد برساند و برایشان عقد ازدواج جاری کند و چنین امر خیری بزرگ داشته شود، هیچ ایرادی ندارد. اما متأسفانه چنین روزی بیش‏تر روز دختربازی و پسربازی شده است و دخترها و پسرها بدون عقد شرعی با هم مرواده دارند و به همدیگر هدیه می‏دهند.

تردیدی نیست که این سنتی غربی و غیر اسلامی است و اهتمام به آن ترویج گناه و بدعت است. در اسلام معنا ندارد که دختران و پسران نامحرم روابط غیر شرعی با هم داشته باشند و به هم هدیه بدهند.

چاره چیست؟

حال با این بدعت و سنت غیر اسلامی چه باید کرد؟ مهم‌ترین راه حل‌هایی که پیشنهاد کرده‌‌اند، به این قرار است:

الف. تحریم و قدغن کردن سنت والنتاین: برخی مثل مفتیان عربستان این سنت را تحریم کرده اند و با جلوه های ظاهری آن مثل لباس قرمز پوشیدن مقابله می کنند. اما به نظر نمی رسد که مقابله علنی و خشونت آمیز با آن چندان کارساز باشد.

ب. ایرانی‌سازی سنت والنتاین: برخی هم مثل ملی گراها در پی آن هستند که یک روز ایرانی را جانشین آن کنند. اما صرف ملیت و ایرانی بودن برای ما ارزش نیست. ما بیش از آن که ایرانی باشیم، مسلمانیم و باید به سنت ها و ارزش های اسلامی پایبند باشیم. حتی اگر پاره ای از سنت های ایرانی هم خلاف اسلام باشد، باید با آنها مبارزه کرد.

ج. اسلامی‌سازی سنت والنتاین: برخی از مذهبی ها هم روز ازدواج حضرت فاطمه را پیشنهاد کرده اند. اما چندان مناسبتی میان این دو ملاحظه نمی شود. نه حضرت علی(ع) و نه فاطمه(س) قبل از عقد شرعی با هم مراوده عاشقانه نداشتند. بعد از عقد هم اگر به یکدیگر عشق می ورزید، عشقشان در طول عشق به خدا بود؛ نه منتزع از یاد خدا و یا در معصیت خدا و مخالفت با اوامر الهی.

د. مماشات با سنت والنتاین: برخی از مذهبی ها هم با آن کنار آمده اند. منتها تلاش کرده اند، تفسیر اسلامی از آن به دست دهند. مثلاً آن را مطلق می کنند و چنین روزی را روز جهانی عشق و دوستی می خوانند و یا پیشنهاد می کنند که در این روز محرم ها و همسران به همدیگر هدیه بدهند. شاید بهترین راه مقابله هم همین باشد. ما نمونه اش را داریم. ما با عید نوروز همین گونه مواجهه کرده ایم. یک عید زرتشی را اسلامی کرده ایم و در آن به جای آتش پرستی خداپرستی می کنیم و دعا می خوانیم. جهت آن این است که عشق به جنس مخالف فطری بشر است و با امور فطری بشری نمی توان مقابله کرد؛ بلکه باید آن را به سمت و سوی سالم و شرعی جهت داد. روش انبیاء هم همین بود که سنت‏های قومشان را در مواردی که گناه‏آلود و خرافه‏آمیز بوده است، تصحیح می کردند. برای مثال فرمودند: برای بت ها سجده و عبادت و قربانی نکنید. برای خدا سجده و عبادت و قربانی کنید.

اما نمی توان نادیده گرفت که به هرحال این بدعت است و اگر بدعت از قبیل عبادت خدا هم باشد، مردود است. آورده اند که وقتی امام علی(ع) به خلافت رسید و ملاحظه کرد، مردم سنت نماز تروایح را در ماه رمضان اجرا می کنند، مردم را از آن نهی کرد. البته مردم فریاد واعمرایشان بلند شد و نپذیرفتند سنتی را که عمر تأسیس کرده است، وانهند.

چاره اساسی کار این است که بکوشیم فتیله عشق الهی را در جامعه خود بالا بکشیم تا به جای عشق ورزی به جنس مخالف آن هم به طریق گناه‏آمیز به خدا و اولیای الهی عشق بورزند و اگر هم به محرم و همسر خود هم عشق می ورزند، در طول عشق الهی باشد و نه مستقل از آن و یا خدای ناکرده در مخالفت با آن. ما تا وقتی شعله چنین عشقی را در دل جوانانمان نیافروخته ایم، هر روز شاهد نفوذ یک ویروس سنت غربی به زندگی خود خواهیم بود و ما ناگزیر خواهیم شد با حالتی انفعالی به روفو کردن آن بپردازیم. تا وقتی که قبله جوانان ما غرب است، به قبله سنت های اسلامی سر سجده فرود نخواهند آورد.

والنتاین اسلامی و به عبارت دیگر روز عشق ورزی اسلامی همان ایام الله است. همان ایامی که خدا یاد می شود و به عبادت پروردگار پرداخته می شود. روزهایی که شعائر الهی بزرگ داشته می شود: وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ (سوره حج، 32)؛ کسانی که شعائر الهی را بزرگ دارند، از تقوا و پرواپیشگی دلشان است.

تقوای الهی و خداترسی به ما حکم می کند، از تقدیس و بزرگ‏داشت روزهایی مثل روز والنتاین و مانند آن که وارداتی فرهنگ غرب و گناه‏آلودند، پرهیز کنیم و به جای آن اعیاد اسلامی که ایام الله اند و شعائر الهی در آن بزرگ داشته می‏شود، تقدیس و بزرگ داشته شود.